İŞÇİ PARTİSİ DENİZ GEZMİŞİ ANDI

İşçi partisi Malatya il başkanı Arif DOĞAN.6 Mayıs idamların bugün denizlerin ne kadar haklı olduğunu görebiliyoruz davanız davamızdır saygı ile anıyoruz

Deniz Gezmiş'in babasına yazdığı veda mektubu acı günleri bir kez daha hatırlatıyor. Bu satırlar bir evladın babasına yazdığı son mektup olmanın ötesinde, aynı zamanda yakın siyasi tarihin en tartışmalı olayının da belgesi. 6 Mayıs 1972'de idam edilen Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan için bugün söylenecek çok şey var

 Onlar ülkesi ve bağımsız Türkiye için hayatlarını hiç gözünü kırpmadan verdiler

kahrolsun   ABD emperyalizmi..   YAŞASIN TAM BAĞIMSIZ TÜRKİYE dediler

Deniz Gezmiş bir kahramandı. Yıldırım gibi yaşadı. Rüzgâr gibi değil, yıldırım gibi geçti Cumhuriyet tarihimizden. 40 yıl oldu. Bu iklimde bir an gözüktü; şimşek gibi parladı. Ama unutulmaz bir ışık kaldı Ondan. Bir cesaret ışığı, bir isyan ışığı, bir vicdan ışığı... Ateşi 40 yıldır yanıyor. Yüreklerdeki yangındır ve aydınlatıyor. Deniz'in, bıraktığı pratik, her yönüyle  incelenmelidir

 Ne yapmışlardı deniz Gezmiş'lere Kemalistler devrimci değil diyenlerin tarihsel diyalektikten haberleri olmadığından şüphem olmadı üç fidanımızı idam edenlerden hesap sorulmalı ve yargılanmalıdırlar

Baba, 

Mektup elinize geçmiş olduğu zaman, aranızdan ayrılmış bulunuyorum. Ben, ne kadar üzülmeyin desem, yine de üzüleceğinizi biliyorum. Fakat bu durumu metanetle karşılamanı istiyorum. İnsanlar doğar, büyür, yaşar ve ölürler… Önemli olan çok yaşamak değil, yaşadığı süre içinde, fazla şeyler yapabilmektir.

Bu nedenle ben, erken gitmeyi normal karşılıyorum. Ve kaldı ki, benden önce giden arkadaşlarım, hiçbir zaman ölüm karşısında tereddüt etmemişlerdir. Benim de etmeyeceğimden şüphen olmasın. 

Oğlun, ölüm karşısında aciz ve çaresiz kalmış değildir.

Bu yola bilerek girdi. Sonunda da bu olacağını biliyordu.

Seninle düşüncelerimiz ayrı ama beni anlayacağını tahmin ediyorum. Sadece senin değil, (…) anlayacağını inanıyorum.

Cenaze için, avukatlarıma gerekli talimatı verdim. Ayrıca savcıya da bildireceğim. Ankara´da 1969´da ölen arkadaşım Taylan Özgür´ün yanına gömülmek istiyorum. Onun için cenazemi İstanbul´a götürmeye kalkma.

Annemi teselli etmek sana düşüyor. Kitaplarımı küçük kardeşime bırakıyorum. Kendisine özellikle tembih et. Onun bilim adamı olmasını istiyorum. Bilimle uğraşsın ve unutmasın ki, bilimle uğraşmak da bir yerde insanlığa hizmettir.

Son anda, yaptıklarımdan en ufak bir pişmanlık duymadığımı belirtir seni, annemi ve kardeşimi devrimciliğimin olanca ateşiyle kucaklarım…

Oğlun Deniz Gezmiş
6 Mayıs 1972, Merkez Cezaevi

http://www.malatyabeydagi.com/haber/2088/isci-partisi-deniz-gezmisi-andi.html